Nie-miejsca pamięci to lokalizacje, które były świadkami przemocy i potencjalnie mogły przekształcić się w miejsca pamięci, kotwiczące wspólnotowe praktyki pamiętania, a jednak nie uzyskały takiego statusu. Wprost przeciwnie, często nie ma w nich pomników, tablic ani innych oznaczeń, są zaniedbane, porzucone i omijane. To jednak nie oznacza, że nie odgrywają istotnej roli w procesach kształtowania tożsamości zbiorowej i stosunku wobec przeszłości.
Tego rodzaju lokalizacje były przedmiotem zainteresowania projektu Nieupamiętnione miejsca ludobójstwa i ich wpływ na pamięć zbiorową, tożsamość kulturową, postawy etyczne i relacje międzykulturowe we współczesnej Polsce realizowanego na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki w latach 2016–2020. Zespół naukowców i naukowczyń z różnych dziedzin, wspierany przez artystów zajmujących się w swej twórczości kwestiami przeszłości, postawił sobie zadanie zrozumienia funkcji tych szczególnych miejsc.