Jakub Muchowski, Aleksandra Szczepan, The Afterlife of Killing Sites: Vernacular Practices of Memory in Poland

w: Heritage and Society, red. Robert Kusek, Jacek Purchla, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2019, s. 81–98

Autorzy odnoszą się do pojęcia „trudnego dziedzictwa” Sharon Macdonald, by zastanowić się nad nieupamiętnionymi miejscami ludobójstwa w Polsce, które często nie zyskały takiego statusu w lokalnych społecznościach, utrzymując się w stanie „latencji”. Zdarzają się jednak przypadki, że wprowadzenie tej jeszcze-nie-pamiętanej przeszłości do obiegu biorą sobie za cel lokalni aktywiści pamięciowi. Na przykładzie działalności Stanisława Zybały – nieprofesjonalnego historyka z Radecznicy na Roztoczu i świadka Holokaustu od kul – autorzy pokazują wernakularne sposoby ustanawiania lokalnego trudnego dziedzictwa Zagłady. Heterogeniczna twórczość Zybały pozwala przemyśleć na nowo utrwalone w dyskursie nauk humanistycznych kategorie, takie jak historia publicznej czy świadek.
Tekst w języku angielskim.

Autor ikony Good Ware, źródło: www.flaticon.com