Na tom składają się analizy członków zespołu badawczego korzystające z ustaleń dotyczących studiów przypadku prezentowanych w tomie pierwszym, ale przyjmujące odmienną, topologiczną, strategię opisu. Tytułowe nekrotopologie zajmują się badaniem relacji, napięć i przepływów znaczeń łączących pojedyncze przypadki oraz budowaniem kategorii, które pozwalają takie układy teoretyzować. Na tom składają się teksty dotyczące: performatywnych i afektywnych aspektów map nie-miejsc pamięci; typologii ludzkich i nieludzkich podmiotów „świadecznych”, czyli posiadających dyspozycję do świadczenia na temat przeszłości; figury historyka wernakularnego; społeczności zamieszkujących w sąsiedztwie nie-miejsc pamięci; lokalnych imaginariów religijnych w różnym stopniu aktywizujących potencjał miejsc, w których doszło do ludobójstwa; znaczenia metodologii postsekularnej w badaniu miejsc po przemocy; nie-miejsc pamięci jako efektów anomalii społecznej; strategii retorycznych wykorzystywanych podczas uroczystości odsłonięcia pomników w miejscach po ludobójstwie; harcerskich alertów – dokumentów z akcji poszukiwania nie-miejsc pamięci w 1965 roku; zmieniających się sposobów widzenia przyrody, krajobrazu i miejsca zbrodni w pracach artystów współcześnie interweniujących w lokalizacjach po przemocy; potencjału sztuki badawczej jako narzędzia rozumienia funkcjonowania nie-miejsc pamięci; obiektów artystycznych im poświęconych w kontekście zwrotu geologicznego; sposobów zarządzania środowiskiem naturalnym w miejscach po ludobójstwie.
Książka w języku polskim.

Autor ikony Kiranshastry, źródło: www.flaticon.com