Roma Sendyka, Nie-miejsca pamięci i ich nie-ludzkie pomniki

„Teksty Drugie” 2017, nr 2, s. 86–108

W artykule proponowana jest alternatywna konceptualizacja aktów upamiętnienia za pomocą pomników. Za takie można uznać bowiem nie tylko tradycyjnie skupiające uwagę badaczy struktury symboliczne i ikoniczne, ale też obiekty indeksalne: wskaźniki i symptomy. Ich materialność może być różna: to obiekty przyrody ożywionej i nieożywionej, także przedmioty (zwłaszcza zdegradowane); ponadto w grę mogą wchodzić praktyki performatywne (gesty). Autorka proponuje dla tego zespołu „minimalnych gestów pomnikowych” termin „pomniki forensyczne”, nawiązując do wprowadzonego niedawno do dyskusji w humanistyce terminu forensis (w znaczeniu: „w relacji do wspólnego forum”). Pomniki forensyczne miałyby na celu wskazanie istotnego miejsca, zabezpieczenie go przed dewastacją uniemożliwiającą upamiętnienie, zbadanie, wszczęcie procedury wyjaśniającej (forensycznej).
Tekst w języku polskim.
PDF

Autor ikony Good Ware, źródło: www.flaticon.com